Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare? Quid de Platone aut de Democrito loquar? At negat Epicurus-hoc enim vestrum lumen estquemquam, qui honeste non vivat, iucunde posse vivere. Summus dolor plures dies manere non potest? Duo Reges: constructio interrete. Quis contra in illa aetate pudorem, constantiam, etiamsi sua nihil intersit, non tamen diligat? In contemplatione et cognitione posita rerum, quae quia deorum erat vitae simillima, sapiente visa est dignissima. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Prioris generis est docilitas, memoria;
Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam.
Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es? Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit?
Non enim actionis aut officii ratio impellit ad ea, quae secundum naturam sunt, petenda, sed ab iis et appetitio et actio commovetur.
Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset. Ex quo illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter cenare, qui libenter, non continuo bene. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Non est igitur voluptas bonum. Restant Stoici, qui cum a Peripateticis et Academicis omnia transtulissent, nominibus aliis easdem res secuti sunt. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.